نیلینگ Fundamentals Explained

نیلینگ Fundamentals Explained

Blog Article

نیلینگ یا میخ‌کوبی یکی از روش‌هایی است که تحت عنوان سازه نگهبان و به منظور جلوگیری از ریزش دیواره‌ گود استفاده می‌شود. همانطور که می‌دانید روش‌های مختلفی برای محافظت و مهار‌سازی گود وجود دارد که در مقاله سازه نگهبان به صورت مفصل درباره آن صحبت کردیم.

برای مثال کنترل کفایت تعداد زهکش های به کار رفته در پیش بارگذاری

از طرف دیگر، اجرای روش نیلینگ در خاک‌هایی که شرایط نامطلوبی دارند می‌تواند موجب مشکلات مختلف اجرایی و نیز غیراقتصادی شدن آن شود.

به‌این‌ترتیب این روش به‌تدریج از سازه‌ای موقت به دائمی ارتقا یافت.

از دیدگاه اصول علمی مطرح در مهندسی ژئوتکنیک، روش نیلینگ به صورت مقاوم [۱] عمل کرده و اثر خود را از طریق اندرکنش خاک – میلگرد [۲] حاصل از ایجاد تغییرشکل در خاک اعمال می کند. از این رو استفاده از سیستم نیلینگ در موقعیت هایی که حساسیت به تغییرمکان های ناشی از گودبرداری بالابوده و یا در مجاورت سازه های حساس، قدیمی و فرسوده واقع هستند، و یا شامل خاک های نرم و متوسط به لحاظ سختی و مقاومت هستند، بطور کلی توصیه نمی گردد.

عمق گودبرداری در این مرحله تا حدی است که خاک بتواند برای دوره ۲۴ تا ۴۸ ساعت به‌طور پایدار حفظ شود، که این مقدار بسته به نوع خاک و ویژگی‌های مکانیکی، معمولاً حدود ۱ تا ۲ متر است. عرض گودبرداری نیز باید به‌اندازه‌ای باشد که ماشین‌آلات و تجهیزات اجرای نیلینگ به‌راحتی در محل مناسب قرار گرفته و بتوانند عملیات پایدارسازی را به‌خوبی انجام دهند.

برای حصول از قرارگیری کامل دوغاب در میان میلگرد و خاک کناره‌ی چاهک (کاور)، باید اسپیسرها یا قطعاتی را در طول و بین میلگرد و دیواره داخلی قرار دهیم.

علاوه بر بحث پایش، کنترل کیفیت اجزای سازه نگهبان در حین اجرا نیز اهمیت ویژه­ای دارد.

همچنین، نیروهای مویینگی در ماسه‌های ریزدانه مرطوب ممکن است موجب چسبندگی ناچیزی در آن‌ها شود.

روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد. در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید.

نیلینگ که با نام میخکوبی نیز شناخته می‌شود، به‌عنوان سازه نگهدارنده و یکی از روش‌های پیشگیری از ریزش دیواره در محل گودبرداری به کار می‌رود.

بنابراین، امکان پایداری آن‌ها به صورت قائم یا نزدیک به قائم بسیار کم و مشکل است.

با این کار یک دیواره گود که اصطلاحا سینه کار نامیده می‌شود، ایجاد می‌گردد.

در صورت برخورد گمانه‌های حفاری شده به ??? ??? مانع، با یک تغییر شیب کوچک، به راحتی مشکل برطرف می‌شود